برای بسیاری از کاربران، 3G و 4G دو نمونه از عبارات مرموز در فرهنگ لغات فناوری موبایل هستند، اما دایما برای فروش گوشی‌ها و تبلت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. اگر تصمیم به خرید یک گوشی جدید بگیرید، گزینه مناسب در بین آن‌ها چندان قطعی نیست و همیشه نباید به دنبال یک مدل بالاتر باشید. در ادامه به‌شما کمک خواهیم کرد که چگونه فناوری مناسب خودتان را انتخاب نمایید.
توضیح فناوری 3G و 4G
اگر می‌خواهید به گردش در وب پرداخته و خصوصا به ویدیو علاقه دارید، باید به‌سراغ 4G بروید. اگر روی یک لپ‌تاپ از اتصال اینترنت همراه خود استفاده کنید، شبکه 4G تفاوت چشمگیری ایجاد می‌کند. به‌طور کلی هر فرآیندی که با انتقال حجم بزرگی از دیتا سر و کار داشته باشد، بهبود سرعت قابل ملاحظهای را با 4G به‌دست می‌آورد. با این‌حال شما باید مراقب محدودیت‌های مصرف داده روی سرویس دیتای موبایل خود باشید. با توجه به سرعتهای 4G، چندان دشوار نخواهد بود که خیلی زود مقدار قابل ملاحظهای از حجم دیتای خود را مصرف کنید.
در نهایت اگر می‌خواهید خودتان را برای آینده آماده کنید، یک گوشی 4G بخرید. پیش‌بینی می‌شود که پوشش 4G بهتر خواهد شد زیرا اپراتورها بیشتر مشغول سرمایه‌‌‌‌گذاری در این بخش هستند. باید در نظر داشته باشید که تمام گوشیهای 4G در عین حال از شبکههای 2G و 3G نیز پشتیبانی میکنند.
نسل‌های جدید معمولا فناوری‌های پایه جدید، ظرفیت بیشتر شبکه برای تامین دیتای بیشتر برای هر کاربر و پتانسیل کیفیت صدای بهتر را نیز به‌‌‌‌همراه می‌‌‌‌آورند. قرار بود گوشیهای 4G بسیار سریع‌‌‌‌تر باشند، اما این موضوع همیشه صادق نیست. تعداد فناوری‌هایی که تحت عنوان 4G شناخته می‌شوند و همچنین روشهای پیادهسازی آن‌ها به قدری زیاد است که این اصطلاح تقریبا بی‌معنی شده است. تعریف 4G به‌حدی مبهم است که در نهایت اتحادیه جهانی مخابرات (یک بدنه استاندارد) سعی کرد ملزوماتی را برای اعطای عنوان 4G به یک شبکه منتشر کند، اما اپراتورها آن‌ها را نادیده گرفتند تا جایی که سرانجام ITU عقب‌نشینی کرد. فناوری‌های 4G شامل HSPA+ 21/42، WiMAX (که حالا منسوخ شده است) و LTE هستند. هرچند که عده‌ای LTE را تنها فناوری 4G واقعی در این گروه می‌دانند اما عده دیگری معتقدند هیچکدام از آن‌ها به‌اندازه کافی برای دریافت این عنوان سریع نیست.
با این‌حال تفاوت چشمگیری بین 4G LTE و سایر فناوری‌هایی که 4G نامیده می‌شوند وجود دارد و این اختلاف در سرعتهای آپلود مشهود است. برای نمونه اگر در حال ارسال عکس یا ویدیو هستید (که در آن‌ها حجم بالایی از داده‌ها آپلود می‌شوند)، احتمالا متوجه خواهید شد که سرعتهای آپلود LTE بسیار بهتر از HSPA است.
روشهای بسیار متفاوتی برای پیادهسازی LTE وجود دارد، بنابراین نمی‌‌‌‌توان گفت که همه شبکههای LTE سرعت یکسانی دارند. برای مثال، اپراتورهایی که به طیف رادیویی بیشتری برای LTE دسترسی دارند، معمولا شبکههای سریع‌‌‌‌تری را نسبت به اپراتورهایی با طیف کمتر پیادهسازی میکنند.
چه زمانی به‌سراغ 4G برویم
اگر می‌خواهید به مرور وب پرداخته و خصوصا به جریان ویدیو علاقه دارید، باید به‌سراغ 4G بروید. اگر یک لپ‌تاپ را به لینک موبایل خود متصل میکنید، شبکه 4G تفاوت چشمگیری ایجاد می‌کند. به‌طور کلی هر چیزی که با انتقال مقادیر بزرگی از داده‌ها سر و کار داشته باشد، بهبود قابل ملاحظهای را از 4G به‌دست می‌آورد. با این‌حال شما باید مراقب محدودیت‌های مصرف داده روی طرح سرویس خود باشید. مصرف کردن بسیار سریع حجم انبوهی از داده با 4G کار دشواری نخواهد بود.
در نهایت اگر می‌خواهید خودتان را برای آینده آماده کنید، یک گوشی 4G بخرید. پیش‌بینی می‌شود که پوشش 4G بهتر خواهد شد زیرا حامل‌ها بخش اعظم پول خود را درست اینجا صرف میکنند. باید در نظر داشته باشید که تمام گوشیهای 4G در عین حال از شبکههای 2G و 3G حامل شما نیز پشتیبانی میکنند.
آیا هنوز 3G به‌‌‌‌عنوان یک گزینه مطرح است؟
دلایل بسیار اندکی وجود دارند که باعث می‌شوند هنوز بخواهید به سراغ یک گوشی 3G بروید. برای مثال، ابزارهای 4G مصرف باتری بسیار بالاتری دارند.
اگر بیشتر برای مکالمه از گوشی خود استفاده میکنید، نیازی به دیتای 4G ندارید. بنابراین میتوانید با انتخاب ابزاری بدون شبکه پرسرعت، در هزینه خرید و همچنین عمر باتری گوشی‌‌‌‌تان صرفه‌‌‌‌جویی کنید.
